یا نور

سفرنامه عشق

حج ، یکی از گردهمایی های مسلمانان است که از لحاظ فراگیری و گستردگی ، مهم ترین و زیباترین آن ها به شمار می رود . حج بسان یک فریضه ، در ساختار و حرکت جامعه توحیدی ، جایگاه خاصی دارد ؛ زیرا این فریضه یکی از ارکان اسلام به شمار می رود و مسلمانان حج را فریضه ای می دانند که بر هر مرد و زن مسلمان تا روز قیامت واجب است ، هر چند شرایط تغییر کند و اوضاع دگرگون شود . حج با منظومه عبادات مسلمانان پیوند دارد ، مجموعه عباداتی که از نماز و روزه آغاز می شود و با حج زینت می یابد .
حج از یک سری اصول و قواعد دقیق فقهی تبعیت می کند که از دیدگاه مسلمانان این قواعد ، همان شروط الهی و مکتبی است که هیچ فرد ، یا گروه و یا ملتی در هیچ یک از مراحل تاریخ و در هیچ نقطه ای از نقاط زمین حق ندارد آن را تغییر دهد . حال ، موقعیت این فرد و یا گروه در حکومت و یا اجتماع هر چه باشد ، تفاوت نمی کند .
وقتی که انسان مسلمان تصمیم می گیرد که فریضه حج را انجام دهد ، در حقیقت در مسیری گام نهاده است که باید آگانه به یک سری مقررات عمل کند . این مقررات از به اجرا گذاشتن شرایط حج و بایسته های آن از قبیل : پرداختن خمس و زکات و مراقبت هوشیارانه از رفتارش آغاز می شود ؛ زیرا وی از سوی خودش و جامعه ای که او را در برگرفته است ، وجدانش را مراقب قرار می دهد و این حالت جدید ، در لحظه ای که وی راهی حج می شود ، در اثنای حج و در مراحل بعدی که تا پایان عمر و در تمامی روابط اش با مردم کشیده می شود به او دست می دهد .
این تصمیم آگاهانه ادای حج ، مستلزم مجموعه کارهایی آگاهانه در مراحل مختلف حج است . سفر و خستگی ها و دوری از خانواده و اجتماعی که انسان مسلمان در آن قرار دارد ، حالت جدیدی در وی ایجاد می کند . او از فشار سختی های موجود رها می شود و به عملیات آزادیبخش می پردازد و در هنگام رویارویی با پرستش بت های مختلف هم چون قدرت ، ثروت و مقام ، بندگی خویش به خدا را در جایگاه نخست قرار می دهد . به عنوان نمونه ، در هنگام احرام ، لباس اش را بیرون می آورد و همانند دیگر حاجیان ، جامه محلی و گروهی خویش را کنار می گذارد . بیرون آوردن جامه در این جا دارای مفهوم نمادین است و تأکید می کند که شخص حاجی باید امتیازهای حکومتی و یا مالی را که این جامه مادی نشان گر آن است  کنار بگذارد و تنها به وابستگی اش به خدا و برابری کاملش با سایر مسلمانان پای فشارد .
در حج ، نیروهای عاطفی به هنجار ، نسبت به دیگران رشد می کند و ثابت می شود که انسان می تواند عواطف فردی خویش را زیر پا گذاشته ، آن را نثار جامعه کند و این آثار حج ، همان مفاهیم و پیام های داستان ابراهیم خلیل و همسرش می باشد و نیز پیامد تجربه ای است که این دو بزرگوار در مراحل مختلف هجرت به سوی این مکان دور ( مکه ) و در سعی هاجر برای به دست آوردن آب و در تصمیم ابراهیم بر سر بریدن فرزندش اسماعیل ، انجام دادند . 
انسان وقتی که در مکه مکرّمه ، خاستگاه اسلام و در مدینه منوره ، جایگاه نخستین حکومت اسلامی حضور می یابد ، از خاطرات این سرزمین ها درس های معنوی بزرگی می گیرد ، در این جا وحی فرود آمده و از این جا پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم برخاسته است ، در حالی که انسان ها را فرا می خوانده و مژده و بیم می داده است . در این مکان ها ، نخستین دعوت کنندگان اسلامی شکنجه شده و برخی از آنان در رویارویی با طاغوت به شهادت رسیده اند و از همین مسیر مسلمانان از مکه به مدینه هجرت کردند .
پدیده حج ، هم چنان زنده است و هر سال نیرومندتر و گسترده تر می شود . از آثار حج ، آشنایی طوایف مختلفی است که از چهار گوشه جهان اسلام آمده اند و به بررسی مشکلات جهان اسلام می پردازند .  در مراسم حج ، تمامی ملت های اسلامی از تمامی جامه ها و لباس های منطقه ای خویش که بسیار با هم متفاوت هستند ، دست شسته و همگی یک لباس ساده و واحد می پوشند . کوچک و بزرگ ، رییس و کارگر ، ثروتمند و فقیر ، سرهایشان را می تراشند و همگی با یک زبان واحد ، یک سرود واحد را می خوانند و آن چیزی نیست جز :
لَبَّیْک ، اَللَّهُمَّ لَبَّیْک ، لَبَّیْکَ لا شَرِیکَ لَکَ لَبَّیْک ، إِنَّ الْحَمْدَ وَ النِّعْمَةَ لَکَ وَ الْمُلْک ، لا شَرِیکَ لَکَ لَبَّیْک .

هنرمندان شرکت کننده در این نمایشگاه عبارتند از :

دکتر رسول اولیازاده ، دکتر حمیده جعفری ، احمدرضا کریمی ، حسین کامشاد ، رضا رادپور ، داود کهن ترابی ، علیرضا عطاریانی ، نسرین شاه محمدی ، معصومه کریمی ، محمود بازدار ، محمدجواد صفاران .